Van de hemel naar de hel, en terug;
David Beesemer, verdachte af, over zijn gevecht met 'het grootste jongetje van het schoolplein: de overheid'

Jan Dirk Paarlberg was voor Beesemer de opstap naar een rijker leven. Tot de inval.

Volkskrant, 27 oktober 2007


Door Merijn Rengers

Amsterdam 'Tot nu toe is mijn leven een verhaal van opkomst, hoogtij en verval', zei de Amsterdamse vastgoedondernemer David Beesemer - op dat moment nog in beeld als verdachte van witwassen voor Willem Holleeder - vorige maand in een gesprek met de Volkskrant. 'Maar let op: mijn verhaal gaat buigen. Er komt rehabilitatie, al kan dat nog jaren duren.'

Het eerherstel kwam eerder dan verwacht. Want zo ziet Beesemer (41, drie kinderen van wie een uit zijn eerste huwelijk) de mededeling van het Openbaar Ministerie dat hij niet zal worden vervolgd. Donderdagmiddag ontving hij in Portugal, waar hij voor zaken verbleef, het verlossende telefoontje van zijn vrouw. 'Zij was thuis toen de brief van het OM op de deurmat viel. Ze heeft een uur door de telefoon gehuild.'

Beesemer vloog vrijdag terug, en kan nog nauwelijks bevatten dat het juridische gevecht achter de rug is. 'Op 30 januari 2006 hoorde ik op de radio dat Willem Holleeder was aangehouden. Even later belde een vriend mij op: ze staan voor je huis, zei hij. Die avond was alles op het journaal. De tv-ploegen filmden de inval.'

Het bezoek van justitie bij Beesemer hield verband met zijn werkzaamheden voor Jan Dirk Paarlberg. Deze vastgoedmagnaat wordt door justitie gezien als hoofdrolspeler in de criminele organisatie rond Holleeder.

Afgelopen week werden de miljoenentransacties tussen de vermoorde Willem Endstra en Paarlberg -waarbij volgens het OM afpersgeld werd witgewassen- uitgebreid besproken in 'de bunker' in Amsterdam-Osdorp. De zwaar beveiligde rechtbank is het decor van de rechtzaak tegen Holleeder.

Het OM verdacht Beesemer van mogelijke wetenschap over deze transacties. Hij was tekenbevoegd voor de privérekening die Paarlberg aanhield voor deze transacties bij een Zwitserse bank, en zou meer weten over de overboekingen.

Ook wilde het OM alles weten van Beesemers voorliefde voor de vechtsport, en over de deals die hij sloot met dubieuze vastgoedhandelaren.

'Met de wetenschap van nu, had ik wellicht met een aantal partijen geen zaken moeten doen. Maar dat is niet waar het hier om gaat. Het OM heeft geen bewijs gevonden. Cruciaal is dat ik de volmacht die ik had voor de Zwitserse rekening van Paarlberg nooit heb gebruikt. Sterker: ik ben er door het justitieonderzoek achtergekomen dat er wel meer was waarvan ik geen weet had.'

Paarlberg en Beesemer golden vanaf eind jaren negentig tot in 2004 als hét gouden duo in het Nederlandse vastgoed. Ze kochten en verkochten alles wat los en vast zat, en zetten tientallen miljoenen per jaar om. De gezagsverhouding was duidelijk: Paarlberg was de baas, de financier en de man van de beslissingen, Beesemer de regelaar.

Hij kocht voor Paarlberg monumentale woonblokken in Amsterdam-Zuid, de duurste winkels in de PCHooftstraat, en ging later - toen hij van regelaar was opgeklommen tot mededirecteur - ook privé met Paarlberg in zaken. Het duo kocht gezamenlijk appartementen in Frankrijk en een penthouse bovenop Montevideo, de hoogste wolkenkrabber van Rotterdam.

Beesemer: 'Alles kon in die jaren. Ik wilde een mooiere auto. Laat maar komen, zei Jan Dirk. Een nieuw pak? Ga maar halen bij Oger in de PCHooftstraat. Hotels, feesten: het was heel hard werken, maar ook de wereld van geld en glitter. Ik vond het prachtig.'

Beesemer kocht een villa op de Apollolaan in het mondaine Amsterdam-Zuid, een grote stap voor een joodse jongen die opgroeide in Amstelveen, rechten studeerde en daarna een huisje vond in de Amsterdamse wijk Buitenveldert. 'Ik keek soms kortzichtig naar de wereld. Met de koop van de villa kon ik laten zien dat ik goed bezig was. Dacht ik toen.'

De komeetachtige jaren met Paarlberg waren ook een manier voor hem om zijn afkomst achter zich te laten. 'Mijn ouders zijn oorlogswezen. Mijn vader ging op zijn 16de werken bij de diamantfabriek van Asscher in Amsterdam. Mijn moeder, die intelligenter is dan mijn vader, is op latere leeftijd blind geworden. Zij hebben weinig begrepen van wat er afgelopen jaar is gebeurd, en dat is maar goed ook. Voor hen telt dat hun zoon nu is vrijgepleit.'

Zo snel als Beesemers ster steeg, zo hard was zijn val. Die werd ingeleid door de moord op Willem Endstra in 2004, schuin tegenover zijn huis. Kort na de moord werd Paarlberg, toen nog Beesemers baas, opgepakt voor verhoor. Dat was voor Beesemer mede aanleiding zijn baan op te zeggen en voor een eigen carrière in het vastgoed na te streven.

Die carrière kwam nauwelijks van de grond. In het voorjaar van 2006, enkele maanden na de inval in zijn woning, kreeg hij het bericht dat hij formeel verdacht werd van deelname aan de criminele organisatie rond Holleeder.

'Vanaf dat moment werd ik met de nek aangekeken,' zegt Beesemer. 'Ik kreeg geen hypotheek meer, zaken werden afgeblazen, en de gemeente gooide de deur dicht. Ik kon fluiten naar bouwvergunningen, zonder dat iemand mij ooit te woord heeft willen staan.

Soms lijkt het hier wel op de DDR. Ik kreeg een Berufsverbot en kon me niet verdedigen.'

De voornaamste les voor Beesemer: 'De ongekende macht van de overheid. Als ze je eenmaal moeten hebben, zit je klem. De fiscus komt langs, het OM, de gemeente, en kort daarna de pers - al dan niet ingeseind door overheid. Het is net als vroeger op het schoolplein: je moet geen ruzie krijgen met het grootste jongetje van de klas.'

Daarom, zegt hij, moet er meer aandacht komen voor hoe er wordt omgegaan met verdachten.

'Ik ben onschuldig, zegt het OM, maar ik kom nooit meer van dit brandmerk af. Ik ben van verdachte betrokkene geworden. Het is dat ik reserves had en dat mijn schoonfamilie (David Beesemer is getrouwd met de dochter van Ronny Rosenbaum, een rijke vastgoedbelegger, red.) mij heeft gesteund. Anders was ik - zonder dat een rechter mij ooit heeft veroordeeld - totaal vermorzeld door het systeem.'

NOTES: Het klinkt als koehandel: het Openbaar Ministerie seponeert de zaak tegen David Beesener eerder dan hij had verwacht, en de vastgoedhandelaar ziet af van een schadeclaim. Bram Moskowicz en Marcel van Dam filosofeerden donderdagavond in het televisieprogramma Pauw & Witteman uitgebreid over de deal die Beesemer zou hebben gesloten.; 'Onzin,' zegt hij zelf. 'Het staat buiten kijf dat ik enorme schade heb geleden, maar ik wil het mezelf en mijn gezin niet aandoen. Een procedure zou jaren duren, en grote bedragen aan advocaatskosten met zich meebrengen.'; Bovendien, zegt zijn advocaat Geert Jan Knoops, kan een proces Beesemer zakelijk gezien schaden. 'Ik raad het mensen af tegen de staat te procederen. Het is bijna onmogelijk om bij de rechter te bewijzen dat je ten onrechte als verdachte werd bestempeld.'