Een bont gezelschap met omstreden leden

Wie gaan en gingen schuil achter het gesol met de panden van de voormalige vastgoedbelegger Hendrik Tabak? Dat blijkt een zeer bont gezelschap van investeerders te zijn, veelal actief in dezelfde branches als de omstreden naamgever zelf.

Het Parool, 19 april 2007

Door Ton Damen

Op dit moment staat niet eens voor de volle honderd procent vast van wie de Tabakpanden zijn. In januari van dit jaar werd een overeenkomst getekend door verkoper Maeyveld BV, voorheen Imca Vastgoed, behorend tot de boedelrestanten van het imperium van zakenman Erik de Vlieger. Overigens speelde de afpersingsaffaire van De Vlieger zich af rond het naastgelegen pand Tabak II, het blok van Spuistraat 199, het Keizerrijk en de Wijde steeg.

Kopers van Tabak I aan de Spuistraat zijn vastgoedbelegger en restauranteigenaar Michael John van Bruggen, oud-medewerker van de Oyster Group, en 'hotelboer' Marcel Berendsen, eerder algemeen manager van het Badhotel in Domburg.

De Oyster Group is bekend van zakenpartners als David Beesemer en maakte deel uit van het van fraude en witwasserij verdachte imperium van Jan-Dirk Paarlberg. Van beide wordt door justitie verondersteld dat zij zijn afgeperst door Willem Holleeder. Justitie houdt er ook rekening mee dat Paarlberg mogelijk zelf ook meer actief betrokken was bij afpersingen, en hetzelfde geldt misschien zelfs voor Beesemer, maar dan vooral als zakenrelatie van Paarlberg.

Van Bruggen werkte ook samen met Beesemer in andere projecten, in de Leidsebuurt, zoals een ex-kraakpand aan in de Lange Leidsedwarsstraat. Ze hadden een eigen bv, de Amsterdamse Jockeyclub.

Maeyveld verkocht de Tabakpanden, de nummers 227 225, 229 en 231, aan Van Bruggen en Berendsen onder enkele voorwaarden. Die zijn niet bekend, maar een daarvan was naar verluidt dat Maeyveld de panden 'turn-key' - kant en klaar - als hotel aan het duo zou opleveren.

In een eerdere koopovereenkomst, getekend op 12 juli 2005, was al bepaald dat Maeyveld de panden - omschreven als blok Tabak 1 - uiterlijk in oktober 2007 zou leveren voor 10,5 miljoen euro.

De initiatiefnemers van Lang genoeg Gewagt denken dat de koop ongedaan gemaakt kan worden als Maeyveld toch geen toestemming krijgt voor de bouw van het hotel.

Ambtenaren van het stadsdeel Centrum stellen dat Maeyveld informeel groen licht heeft gekregen, maar dat nog geen enkele vergunning is afgegeven. De stadsdeelraad kan alle beloftes van het dagelijks bestuur aan de projectontwikkelaars nog laten intrekken. In februari 2006 liet het bestuur van het stadsdeel weten positief te staan tegenover het hotelinitiatief.

Het plan voorziet in verbouwing en deels sloop van de panden om er 64 hotelkamers, 55 ondergrondse parkeerplaatsen zeven sociale huurwoningen, plus winkels, overige horeca en galeries te verwezenlijken.

Angel in het geheel is dat het stadsdeel vertrouwen had in Maeyveld op het moment dat groen licht werd gegeven. Maar het stadsdeel wist toen niet dat de panden op dat moment al waren doorverkocht aan Van Bruggen en Berendsen.

Maeyveld kreeg de panden uit de boedel van De Vlieger, die er op zijn beurt in 2002 drie miljoen euro voor had betaald aan de vorige eigenaar, makelaar Gerard Bakker. Die heeft via zijn Rasto bv de panden in 1994 voor twee miljoen gulden bezit gekregen.

Rond 1989 kwam het cluster Tabak in handen van de Zweedse firma Larmag, van Lars Magnusson. De Zweden onderhandelden met de projectgroep HAT over de bouw van woningen in de panden, maar trokken zich uiteindelijk terug.

Begin jaren tachtig was het Tabakcomplex nog in handen van beleggingsmaatschappij Amfas, die vooral diverse bv's in de panden wilde onderbrengen als postbusadressen. Amfas moet de porte-feuille hebben overgenomen van de erven-Tabak.