Kleintje Muurkrant
Octopussy (244)

maandag 19 juni 2006

Zo was effe lekker vandeweek in De Volkskrant. Krijgt vermeend Holleeder-wasbaas Jan Dirk Paarlberg toch een joekel van een dolk tussen zijn ribben van zijn gabber David Beesemer. Niet normaal. Hoort bij het zogenaamde ontvlechtingsfeest. Een ritueel dat ontstaat als je allebei door een OM-bef van niet zulke oirbare praktijken wordt verdacht en dat sterke gelijkenissen vertoont met het schoonvegen van je eigen straatje ten koste van je gabber. De dolk heette Neelie en was vernoemd naar onze huidige Eurocommissaris. Jaren en jaren had ze volgens David fantastisch werk geleverd bij het openen van deuren die anders voor hem en Jan Dirk gesloten zouden zijn gebleven. Maar Neelie werd voor haar voortreffelijke (net) werk met name door Jan Dirk gekoesterd als een kostbaar relikwie uit zijn enorme kunstcollectie. Ze kreeg een exclusieve verblijfplaats in zijn kasteel en zelfs vastgoed op haar naam dankzij Jan Dirk’s goede zorgen. Ze ging zelfs met haar slotvoogd mee naar feestjes, modeshows, borrels en op vakantie. En bij al die jolijt hoefde zich geen zorgen te maken over haar vastgoed. Dat werd bestierd door de Amsterdamse rentmeester Hoen.
Hoen? Hoen? Wij even speuren in onze eigen bullen. En ja hoor, daar was ie. Jan Wieger van der Linden. Directeur van Hoen makelaardij. Jan Wieger heeft in het verleden ook aangename zaken gedaan met Willem Endstra zaliger, interessante één-tweetjes geslagen met de zo geliefde vastgoedhandelaar Sjoerd Kooistra, en Dicky Olij, de risée van Wassenaar, tegen zijn borst gedrukt. Niettemin staat ie voor zover wij weten niet op Teeven’s list (1).
Toen de honden van Fred plotseling in 2004 huilend en kwispelend voor de poorten van Jan Dirk’s bezittingen verschenen en een schout galmend een declaratie voorlas over de vermeende wandaden van Jan Dirk ten behoeve van de schelmenbende van de Neus, bleek spoedig daarna dat Neelie uit het kasteel verdwenen was en zijn gabber David zich geholpen door zijn schoonvader nijver aan het ontvlechten had gezet. Jan Wieger had de moeilijke taak om in een afkalvende sector de belangen van Neelie nog een beetje fatsoenlijk af te handelen opdat ze in Brussel onbevlekt aan de gang kon gaan. Lukte niet helemaal, maar in een wereld vol meloenen moet je niet zeuren als je er eens één of twee verliest.
En zo bleef Jan Dirk eenzaam achter. Af en toe zie je hem nog wel eens verschijnen op een haringparty of zo met het baasje van een reisclub, een in Rusland loaded geraakte mevrouw en de broer van Erik de Vlieger. Maar wees eerlijk, de jeu is eraf. Haringparty!!! Eigenlijk tijd om licht pathetisch te zeggen, ” Vaarwel mijn Amstelstad, verwacht een ander heer” en je terug te trekken in je Londense stulp op Grove End Road, achter de in ere herstelde ketting over de Theems. Aangelegd door de veiligheidsfirma van Willem Holleeder. Maar of Jan Dirk zo in mekaar zit, weten we niet. Afwachten geblazen. Stay tuned.

(1) Hanteer onze vertrouwde zoekmachine en u vindt alles wat uw hartje op dit terrein begeert.